Overvloed en Tekort
De moeder van een vriendin is gestorven. Tijdens de afscheidsdienst werd ik geraakt door hoe haar dochters over haar spraken. In dankbaarheid, liefde en respect, voor de mens die zij was. Zij vertelden over iemand die zeker en onzeker was, vrij en bevangen, open en gesloten. En juist al die kanten, de ene en de andere, dat maakte haar, zoals zij het noemden, een ‘compleet mens, met haar overvloed en haar tekort’.
Je overvloed en je tekort
We doen over het algemeen allemaal zo vreselijk ons best. En daarin ontmoet ieder zijn eigen tekort. Daar waar we lijden aan ons tekort, gaan we de weg van persoonlijke ontwikkeling op. Maar gaande op die weg kun je je afvragen: wat is eigenlijk je doel? Gelukkiger worden? Vrijer? Zelfverzekerder? Succesvoller? Onder dat doel ligt impliciet een levensvisie, een aanname besloten over wat je moet doen om een goed mens te zijn, of wat het vraagt om een goed leven te leven.
Vaak is de hoop dat je, door in je persoonlijke ontwikkeling te investeren, van alle shit af komt. Dat het lijden, het tekort verdwijnt. Maar wat, als dat helemaal niet kan, en sterker nog, ook niet nodig is?
Een ruimere visie
De wens om af te komen van je pijn, of iets te fixen, is vaak de trigger om op weg te gaan. Maar gaande de weg kan een andere visie op je persoonlijke ontwikkeling ontstaan. Een die zich niet richt op fixen en wegwerken maar op omarmen en accepteren.
Dat wil niet zeggen: ik ben nu eenmaal zo, ik leef het uit en de rest van de wereld heeft het maar te verdragen. Of: nou daar zit ik dus mee, het blijft ellende. Of: het is eigenlijk helemaal niet zo erg. Nee. Het wil zeggen dat je, door keer op keer al die kanten in jezelf te ontmoeten, je het landschap van je ego en je ziel leert kennen en dat je daarin steeds beter je weg gaat vinden. Dan is het niet zozeer dat jij verandert, maar je houding ten opzichte van jezelf, je overvloed en je tekort verandert en daarmee je gedrag, je keuzes en de blik waarmee je naar jezelf en de mensen om je heen kijkt.
De paradox is, dat als je die ongewenste kant niet weg wil werken, maar het aanziet zoals het is, het minder macht krijgt. Het erkennen en accepteren dat dit deel uitmaakt van jouw ‘compleet mens zijn’ ontspant. In die ontspanning ontstaat ruimte om andere antwoorden te gaan geven.
Wat is dan de groei? Wellicht in inzicht wat het betekent, een compleet mens te zijn. Wellicht ook in dankbaarheid en mededogen voor jezelf en al die andere complete mensen om je heen.
Benieuwd naar reflectievragen waarmee je deze blog toepasbaar kan maken op jezelf? Schrijf je in voor de nieuwsbrief. Dan krijg je voortaan elke week de 'inspiratie voor de week' met als extra een aantal reflectievragen in je mailbox.
Aanmelden Nieuwsbrief
Dagboek van de Ziel
