De Wereld Heel Maken

Onze wereld bestaat nu uit materie (scherven van het vat) en ín die materie zit een vonk van dat oorspronkelijke scheppingslicht. In elk mens, elk dier, elke plant, elke gebeurtenis zit een vonk van licht, verborgen door een buitenschil van materie, van uiterlijkheid, soms ook van negativiteit.

Aan de mens is nu de opdracht: tikkun olam. Het heel maken van de wereld, door die vonken uit hun schil te bevrijden, waardoor ze weer verbonden raken, de gefragmenteerde wereld weer heel wordt.

Door daden van liefde, eten met aandacht en respect voor het voedsel, verdriet toelaten en vreugde, echt naar een ander luisteren zonder je oordeel klaar te hebben of je advies, grenzen te stellen en deuren te openen, je omgeving te helpen floreren.

De blik waarmee je kijkt
Ik zie dit als een verhaal voor alle mensen, joods en niet joods. Het verandert de blik waarmee je kijkt en verdiept de intentie van je handelen. Bijvoorbeeld; Als je op straat loopt, of rondkijkt in de organisatie waar je werkt, kun je kijken met de blik gericht op de buitenkant: welke kleren, welk loopje, welk type, welke functie.

Je kunt ook kijken naar de vonk er in. Daar lopen allemaal lichtpuntjes, vonken van leven, zielen op hun weg. Deel van het grote geheel, van elkaar afgescheiden door de materiele buitenkant. Als je praat met iemand, kun je als twee ego’s met elkaar praten, ieder met de deuren dicht, of als twee zielen die elkaar ontmoeten, met de deuren open.

Dat wat je aandacht geeft groeit
De vonken bevrijd je door ze te zien en ernaar te handelen.

Dat wil dus niet zeggen dat je als Joris Goedbloed door het leven moet gaan, alles als mooi te zien terwijl je het bestaan van het negatieve of afgeslotene ontkent of niet serieus neemt.

Maar dit verhaal nodigt je uit om onderscheid te maken, steeds te kijken naar de schil en de kern en vanuit de kern te handelen. Het verhaal maakt je ervan bewust dat jij zelf kan kiezen waar je je op richt.

Wat als ik ervoor kies om me te richten op dat, waar ik dat vonkje van licht kan zien (me ten volle bewust van de negativiteit of onaangenaamheid)? Op dat, wat ik wél kan doen, kan bijdragen vanuit mijn beste weten en kunnen? Waar kan ik aandacht, steun, hulp, bescherming bieden - aan de ander, de natuur, of aan mezelf?

Als je die vonk in die situatie of in die ander op dat moment niet kan zien, kan je je richten op je eigen licht. En als je dat niet kan zien, op je herinnering aan je licht. En als je dat niet kan zien, op je verlangen naar het licht.

Dat wat je aandacht geeft groeit.

Om in de termen te blijven van de joodse traditie:

God heeft de wereld geschapen met zijn woord.

En aan ons de wereld heel te maken met het ant-woord, het tegenwoord.